   |
|
Verhalen & poëzie - Dromen van mijn moeder |
|
Anjet Daanje |
|
|
stiekem ’s avonds haar kamer binnen kunnen lopen om te controleren of ze al sliep, of alles goed was met haar. Ooit waakte ze zo over mij, toen ik nog een kind was. Een grote rust daalde er in mij neer, maar natuurlijk dacht ik, dit is de oplossing, dat ik dat niet eerder heb gezien.
Ik liep door de gang met het helle zonlicht in mijn gezicht en opende de buitendeur. Tot mijn verrassing stond daar mijn moeder, in de blauwe broek en het grijsgeruite pyjamajasje waarin ze was gestorven, en ze zei: dag meisje, ik heb de auto aan het einde van de straat neergezet, dichterbij was geen plaats. Hou jij mijn tas even vast, dan ga ik een kaartje bij de parkeerautomaat halen. En ze liep weg. Verbijsterd liet ze mij op de drempel achter, met haar leren tas als onderpand in mijn handen.
© Anjet Daanje, 2022
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
   |
|
