|
Fragment van het scenario (scène 1 t/m 3)
EXT. STRAAT - ONGEVEER 18:30 UUR
Mara (30, vrouw, blind) stapt uit een auto, en slaat het portier achter zich dicht. Ze staat op een drukke straat. Het regent. Je hoort auto's door de plassen rijden, getoeter. Maar de omgeving zie je alleen vaag in de vorm van onscherpe, gekleurde vlekken. Mara huilt zacht. Maar dat zie je niet, je hoort het alleen aan haar stem.
 MARA (voice-over)
Ik snap niet hoe zienden in deze wereld kunnen
leven... Wat ben ik blij dat ik blind ben!
Mara voelt met een rood-witte blindenstok om zich heen. Alleen de punt van de stok is scherp. Als de stok tegen een voorwerp tikt wordt dat voorwerp ook eventjes scherp.
Jonah (31) opent het portier van de auto, waaruit Mara zojuist is gestapt, en leunt half naar buiten.
JONAH
Mara, alsjeblieft...
Maar Mara begint van hem vandaan te lopen terwijl |
|
|
ze met haar blindenstok om zich heen voelt. Je hoort hoe Jonah het portier dichtgooit. De auto rijdt hard weg.
Mara pakt een zakdoek uit haar zak, veegt haar ogen droog, en snuit haar neus.
Ze hoort vlakbij het getik van een voetgangersstop-
licht dat op groen springt. Ze begint voorzichtig over te steken, en telt daarbij mompelend haar passen.
MARA (voice-over)
Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht,
negen, tien... Niet de Ridderstraat. Te breed.
De Meyerstraat?... Nee. Te druk.
Haar blindenstok speurt steeds paniekeriger tikkend over het zebrapad. Weer is alleen de stok scherp, en het gedeelte van het zebrapad dat de stok raakt.
Shot van Mara. Alleen zij is scherp, haar
omgeving is onscherp. Mara is mooi en zelf-
verzekerd. Ze draagt elegante kleren en een
donkere zonnebril. Het voetgangersstoplicht
is inmiddels alweer op rood gesprongen. Het
|
|
|
