|
deze vertelling, waarin een kunstschilder wordt bezocht door dromen over haar overleden moeder, een visitekaartje af. [...]
Lees het artikel ook op een andere website.
 ———
Tzum, 5 februari 2023, door Dietske Geerlings
Met Dromen van mijn moeder van Anjet Daanje heb je inderdaad een ‘literair juweeltje’ in handen, zoals deze serie van kleine boekjes die je voor een habbekrats in de boekwinkels kunt kopen, genoemd is. De afbeelding die voor de voorkant gebruikt is, is afkomstig van Daanjes broer, die vaker de omslagen van haar werken verzorgt. Deze geeft prachtig een droomtoestand weer, waarin trappen naar raadselachtige ruimtes in de hoogte en duizelingwekkende diepte voeren, en een raam zomaar plotseling in de donkere hemel hangt met uitzicht op een lichtere. Een van de trappen leidt zelfs naar de hemel. Als dromen een verlangen weergeven, is dat misschien wel het verlangen van |
|
|
de ik-persoon: een stapje in de hemel zetten, om voor even weer in contact te komen met haar overleden moeder.
Op de eerste bladzijde wordt de ik-persoon wakker door de deurbel. Ze wordt echter wakker in een droom, in de kamer van haar jeugd. Ze snelt naar de voordeur en daar staat haar moeder met een tas in de hand, die de ik even moet vasthouden, omdat de moeder haar auto aan het einde van de straat heeft geparkeerd en nog een parkeerkaartje moet halen. De tas brengt een diepe emotie teweeg. Het herinnert haar aan de tas met persoonlijke eigendommen van haar moeder, die na haar dood was overgebleven. Om die tas zonder eigenares, naast de sandalen, had ze moeten huilen, meer nog dan om de dood Die tas had ik nu in mijn handen, en ik dacht gerustgesteld dat ze hem blijkbaar had teruggevonden, nadat ze haar voor eeuwig van haar bezittingen hadden gescheiden.’ Hier is duidelijk hoe bizar een droom kan verlopen, dat de moeder |
|
|
