Recensies - Het lied van ooievaar en dromedaris Anjet Daanje
wel ergens op hoe ik die levensverhalen bij elkaar heb gezet? Misschien is het hele boek wel grote onzin, dat zou best kunnen.’ [...]
Met haar broer Dieb werkt Anjet Daanje nog altijd samen: zo tekende hij het bijzondere boekomslag. Het ziet eruit als een vloeistofdia, of als steen, maar er zijn ook figuurtjes uit het boek in te ontdekken: een ooievaar, een dromedaris, tweelingzusjes in lange jurken, pianotoetsen. Een zoekplaatje, net als het boek. Als je de kaft omslaat, zie je de auteursnaam in geheimzinnige tekens: keer het boek om en herken een andere naam. Samen met de roman is ook de dichtbundel Dijende gronden verschenen met vertalingen van Emily Brontë en gedichten van Anjet Daanje zelf, ook in de vormgeving van broer Dieb. [...]
De zusters in uw boek publiceren onder een mannennaam.
‘Anders werden ze niet serieus genomen. Vrouwen in de negentiende eeuw die trouwden, raakten sowieso de zeggenschap over hun naam, hun bezittingen en ook hun kinderen kwijt – alles was
van hun man. Daar kon je je als vrouw niet tegen verzetten. Ze hadden nauwelijks bewegingsvrijheid. Maar Emily Brontë bleef toch al het liefst thuis, ze had het idee dat de buitenwereld haar niet begreep.’
Zoals u?
‘Wat mij aantrekt is dat je je uit die wereld weg kunt dénken, de vrijheid in. Emily’s eigen leven was niet fijn en sociaal, haar moeder en twee oudere zussen overleden vroeg; zij heeft zichzelf gered door haar verbeelding. Schrijven is een uitweg uit de gevangenis. Het maakt je leven een stuk grootser.’ [...]

Lees het volledige artikel op een andere website.
———
Longlist Boekenbon Literatuurprijs 2022 (voorheen AKO Prijs), 8 september 2022

Leonieke Baerwaldt – Hier komen wij vandaan
(Querido)
V-549 V-550