|
De Telegraaf, 31 juli 2022, door Lies Schut
Veelzijdig portret van Emily Brontė in fenomenale roman
De Brontë zussen spreken tot de verbeelding, nog steeds. Talrijke biografieën verschenen er, hun werk wordt wereldwijd gelezen en geïnterpreteerd. Anjet Daanje voegt daar een eigenzinnige en literair uiterst spannende versie aan toe: Het lied van ooievaar en dromedaris. In een vuistdikke roman probeert ze, al cirkelend boven de materie, in elf verschillende (maar toch verwante) verhalen het mysterie ‘Emily Brontë’ te ontrafelen.
Alleen heet Emily bij Daanje Eliza May Drayden, en is de alterego van de beroemde negentiende-eeuwse schrijfster nooit de hoofdpersoon in de vertellingen, maar een dorpsgenoot, een object van studie of een verwante geest. Dat is het fascinerende in Het lied van ooievaar en dromedaris: via |
|
|
observaties, zwart-romantische gedichten en via mannen en vrouwen in verschillende tijdsgewrichten wordt door Anjet Daanje een kleurrijk en veelzijdig portret van een wereldberoemd auteur gecreëerd. [...]
Als er iets is wat de personages gemeen hebben is het een zoektocht naar houvast, of dat nu in religie is of bijgeloof, in (quasi)wetenschap, muziek, literatuur of de liefde. [...]
Allen tracht(t)en ze op hun eigen wijze het (literaire) leven van de op Emily Brontë lijkende schrijfster te duiden. Grote thema’s worden daarbij niet geschuwd. Anjet Daanje brengt verschillende visies bij elkaar, voegt eigen interpretaties en speelse uitweidingen toe. Het lied van ooievaar en dromedaris is een fenomenale roman.
Waardering: vierenhalve ster
Lees het volledige artikel op een andere website.
|
|
|
