|
Bolcom, 4 april 2020, door Jos van Zaanen
Traag, gedetailleerd en intens
Schitterende vertelling met mooie wending, het komt traag op gang en neemt je mee naar Kortrijk net na de Eerste wereldoorlog. Prachtige geschiedenis en persoonlijke ontwikkeling tussen twee mensen met hun eigen beschadigingen die eindigt in een prachtige climax. Uniek, qua klasse te vergelijken met Grand hotel Europa.
Waardering: *****
Lees het volledige artikel op een andere website.
 ———
NRC, 9 april 2020, door Thomas de Veen
Illusies om bestwil
[...] Met die ontknoping begint De herinnerde soldaat, een roman die al in november verscheen. |
|
|
Toen is er iets misgegaan: er volgden nauwelijks recensies, slechts summiere signalementen. Ook deze boekenredactie moest wakker geschud worden door de jury van de Libris Literatuurprijs, die op haar longlist plaats maakte voor de roman van Anjet Daanje. Van haar wist ik alleen dat criticus Kees ’t Hart zich jaren geleden in De Groene Amsterdammer eens had opgewonden over de onderwaardering die haar ten deel viel – wat daarna ook zo bleef. Maar zo onbekend en onbemind als de Groningse schrijfster en filmscenarist Anjet Daanje (1965) is, zo verbluffend is haar negende roman. De herinnerde soldaat is een groots werk, een zeer, zeer goede roman, die ik niet gauw zal vergeten. Die longlistpositie (de shortlist zat er niet in) is eigenlijk nog veel te min.
Het is een roman die verhaalt over oorlog en liefde, over duisternis en geluk en de even zo belangrijke alledaagsheid daartussenin, over intimiteit en begoocheling, én op een verrassende manier over identiteit. Een roman die je listig op het verkeerde |
|
|
