Recensies - jl. Anjet Daanje
de verhalen die hij ’s avonds voor het slapengaan zijn beide kinderen vertelt. En later, als hij hoogleraar Eigentijdse Geschiedenis is, luidt de boodschap aan zijn studenten dat wij nu samen het verhaal van onze eigen geschiedenis aan het schrijven zijn.
Voorbestemming of toeval – hoe komt het weefsel van ons leven tot stand? Elk mens vraagt zich weleens af, wat er gebeurd zou zijn als ouders nu eens niet dan-en-dan elkaar ‘toevallig’ ontmoet hadden. Was ik dan wel geboren? Als de geschiedenis anders was gelopen, was dat dan wel weer voorbestemd geweest? Die vragen over voorbestemming en toeval zijn de rode draad door het boek; de historische en persoonlijke verhalen zijn er als kleurrijke kralen aangeregen.
[...] Die manier van vertellen was dus even wennen, maar maakte het boek buitengewoon levendig; je ziet eraan af dat Anjet ook filmscenario’s geschreven heeft (o.a. De geheimen van Barslet). Die sliert van historische gebeurtenissen, waaronder de Bijlmerramp, maakt je zo vlak voor oudjaar
weemoedig; maar de eigenlijke boog in het boek is de ontwikkeling van de verhouding tussen Finn en Juno. Twee ‘koningskinderen’, die elkaar niet mochten krijgen. De elektrificerende, bijna erotische spanning tussen die twee – intelligent in het kader van de tijd geplaatst en beeldend onder woorden gebracht.
Totdat Finn duidelijk wordt dat hij in een ander verhaal speelt dan hij altijd dacht; dat hij zijn hele leven een drogbeeld van Juno voor ogen had. Op het moment dat ze elkaar toch even lijken te krijgen, tekent zich de ondergang af. Hun symbiotische verhouding zorgt ervoor dat ze elkaar juist dan verliezen.
Vertellen wij elkaar ons ware verhaal; worden wij werkelijk gekend door de mensen die ons het meest lief zijn? Wij hangen van verhalen aan elkaar; maar laten het in Godsnaam waarachtige verhalen zijn… Dat deze roman je dat doet hopen – het kon minder.

Lees de volledige recensie op een andere website.
V-315 V-316