|
La Otra Ficción, 2 juli 2013, door Lidia Fraga
(vrij vertaald uit het Spaans)
Een analyse van De geheimen van Barslet: één verhaal, zeven waarheden
{...] De geheimen van Barslet is een televisiepuzzel; een combinatie van een kostuumdrama en een thriller met bovennatuurlijke elementen. Elke aflevering vormt een deel van hetzelfde verhaal, verteld vanuit het perspectief van een ander personage. [...]
De structuur van de serie is die van een zevenpuntige ster, een doolhof waarin de paden telkens opnieuw kruisen en waarbij niets toevallig gebeurt. In de serie wordt met opzet bepaalde informatie voor de kijker verborgen gehouden, de kijker krijgt daardoor slechts overzicht over het totale verhaal als hij alle afleveringen kijkt.
De kern van het verhaal is de vissenregen die in iedere aflevering terugkeert. Een bovennatuurlijk element geladen met symboliek: de vis als |
|
|
symbool van Christus (of Sint Petrus). Is het een teken dat God Barslet heeft gezegend, of is het een plaag bedoeld om de inwoners van hun zonden te zuiveren? Brand als schepper van chaos en het zuiverende effect van water zijn andere symbolen die in de serie een rol spelen, en die een sfeer van magisch realisme creëren.
De geheimen van Barslet hoort thuis in een subgenre dat in het televisieseizoen 2012-2013 in opgang is: series die erfgenamen zijn van Twin Peaks en die kostuumdrama combineren met postmodernisme, en die een verhaaltempo hanteren dat een beklemmende en dreigende sfeer oproept.
Maar De geheimen van Barslet heeft een geheel eigen persoonlijkheid, mede dankzij de verhaalstructuur. Het is het sterke punt van de serie, die het tot een filosofisch essay over de waarheid maakt. Bij het vertellen van het verhaal verandert telkens het gezichtspunt, zodat alles wat de kijker zeker denkt te weten van aflevering tot aflevering verandert. Er is geen absolute waarheid, maar er |
|
|
