Recensies - Delle Weel Anjet Daanje
gaandeweg geen mens meer, enkel nog een spookgestalte. Daarmee gaat de roman, om een lijn naar Delle Weel te trekken, over mensen die net te dicht bij een ander komen, net te veel macht over een ander hebben. Waardoor het beeld (de fictie) de persoon (de werkelijkheid) overneemt, en een speelse vrijheid omslaat naar beknellende onvrijheid. [...]

Lees de volledige recensie op een andere website.
———
Mappa Libri, 9 november 2011, door Katja Feremans

Op de cover van de heruitgave van haar roman Delle Weel wordt Anjet Daanje (1965) voorgesteld als de auteur van De herinnerde soldaat. Dit boek uit 2019 was dan ook het eerste sinds haar debuut in 1993 dat haar naambekendheid een echte boost gaf. Wie intussen Anjet Daanje zegt, zegt (ook) Het lied van ooievaar en dromedaris, haar breed uitwaaierende roman uit 2022, waarvoor ze zich liet
inspireren door het leven en werk van Emily Brontë.
Delle Weel dateert al van 2011 en kent nu een tweede druk. De roman gaat over het web van intriges op en naast de set van de uiterst populaire tv-serie De witte brigade. [...]
De tv-reeks, de fictie met andere woorden, gaat met de levens van de betrokken acteurs en makers aan de haal. Tot welke verwikkelingen dit leidt in hun eigen bestaan, is het onderwerp van de roman. De roman lijkt dus een feitelijke laag toe te voegen, maar die feitelijkheid is natuurlijk ook louter verzinsel. Anjet Daanje voert bovendien aan dat de zogenaamde realiteit een subjectieve constructie is, want ieder duidt de werkelijkheid op zijn eigen manier. Zo vlakt ze de grens tussen verzinsel en waarheid uit en creëert ze vakkundig een web waarin je samen met de personages verstrikt raakt. Want wie of wat is echt en wat is gespeeld of verzonnen?
Anjet Daanje spelt de psychologie achter de
V-252(3) V-252(4)